Zaterdag 13 augustus was het zover: ons vrijgezellenfeest! Wat was het een geweldige dag!!! Hoewel niemand zijn/haar mond voorbij gepraat heeft, hadden wij stiekem al door dat ons die dag wat te wachten stond. Maar wat…..???
Serge zou met Roald een rondje Middelburg gaan doen om leuke fotoplekjes te zoeken voor onze trouwreportage. Om 12.00 uur zou Roald bij ons thuis zijn.
Coby stond al wekenlang ingeroosterd in Middelburg. Eerst om 13.00 uur, later hing er een briefje dat ik om 12.00 uur moest beginnen.
Serge kreeg geen bezoek van Roald, want die was aan het werk. In plaats daarvan stormden er 6 enthousiaste feestgangers binnen.
Coby stapte kletsnat van de regen de winkel in, waar al 4 (!) collega’s stonden, terwijl er niet 1 klant in de winkel was 🙂 Zij werd luidruchtig begroet door 5 vrolijke, sportieve meiden. Mijn zus en nichtjes waren er niet bij, er werd haar verteld dat ze afgebeld hadden. Natuurlijk was ze een beetje teleurgesteld, maar ze had er alle begrip voor.
Serge werd thuis begroet door 6 lawaaiige mannen met vuvuzelas, zweetbanden en niet erg christelijke t-shirts. Na een koffietje werd serge tot Tarzan omgetoverd (met pruik, rokje, bloemenstaf, zweetbanden en t-shirt), geblinddoekt in een auto gestopt en misselijk gereden door Alex (4 keer dezelfde rotonde bijvoorbeeld). Het eerste stuk kon Serge de route nog wel schatten, maar na 10 minuten was hij het helemaal kwijt. Bij aankomst was het nog een eindje lopen met blinddoek (eng!) en daarna een aardig tijdje wachten tot de blinddoek af mocht. Maar toen ie eindelijk af mocht, staarde Serge naar het grote houten klimavontuur rek naast Mini Mundo. Hij was dus via een hele lange weg van Middelburg naar Middelburg geleid.
Bij het KlimAvontuur Middelburg konden Serge en de mannen heerlijk ‘de aap’ uithangen. Het hele parcours hing vol met maffe foto’s die Ser moest verzamelen. serge had eerder al eens gezegd dat hij het hele parcours in 5 minuten zou kunnen, maar daar moest hij toch op terugkomen. Aan het steeds weer zekeren ben je al meer dan 5 minuten kwijt. Feit is wel dat hij het naar zijn zin had en dat hij ook op het klimrek nog steeds een grote mond had.
Na het volgen van de 5 parcours’ werd die mond opeens een stuk stiller. Bij het volgende onderdeel moest je namelijk in een 10 meter hoge paal klimmen met een touw aan je buik, vervolgens op de wankele paal gaan staan en vervolgens het diepe in springen. Dat was even slikken, maar hij liet zich niet kennen. De rest volgde even stilletjes als Serge.

Sprong in het diepe...
Nade sprong volgde er nog abseilen, een klimwand (de armpjes waren helaas al aardig op) en als laatste de reuzenzwaai. Heerlijk gevoel! Op de kaarten met maffe foto’s stond telkens een letter. Deze letters vormden samen een clue voor de volgende bestemming. Serge kwam lange tijd niet veel verder dan makihel, maar dat was hem niet. Na heel lang puzzelen raadde hij het eindelijk tegelijk met Marcel, het was ………
Coby kreeg een sportshirtje en zweetbandjes om aan te trekken. Ook werden er gymschoenen geregeld. Hints die op het shirt stonden: FietZen, RelaxZen, SchranZen. In Oostkapelle bij Truusje Trap stond er een trapfiets klaar, waar we met z’n zessen op konden. Deze werd eerst versierd, waarna we onder het genot van vrolijke muziekjes aan onze tocht richting het bos begonnen. Ook van Coby hingen onderweg allemaal grappige foto’s die mee mochten. In het bos aangekomen was het de bedoeling te gaan picknicken, maar dat kon helaas door de aanhoudende regen niet buiten doorgaan. Gelukkig mochten we in een echt kasteel smullen van broodjes, salade, taart, koffie en thee. Daarna trapten we de calorietjes er weer af. Coby kreeg bij de Bostent een heerlijke beauty-relax behandeling, tussen de patat etende toeristen. Na deze verwennerij gingen we terug naar het startpunt. Vervolgens reden we naar Domburg, waar we een yogales volgden. Ademhaling, balans, de zonnegroet, namasté… Heerlijk ontspannen en soezerig gingen we daarna weer op pad, maar eerst moest ik het woord raden met de letters die op de maffe foto’s stonden. Milkshake. Dit gaf een hint voor het volgende onderdeel: SchranZen! Bij McDonalds!
De mannen stonden daar al te wachten. Het was wel erg wennen om Serge weer met lang haar te zien, maar wauw… wat staat het hem toch goed! Na een klein beetje te hebben bijgepraat gingen we naar binnen. Ik wist niet hoe ik het had toen ik daar mijn zus en nichtje zag staan, die dus toch gekomen waren. Ik was dus flink gefopt!
We hebben gegeten, lekker bijgekletst, elkaar geschminkt en een rondleiding door de keuken gekregen. Een echt kinderfeestje 🙂
Na het eten was het tijd voor de volgende verrassing. Er was een heel leuke speurtocht met allerlei opdrachten voor ons uitgezet in het centrum. De winnaar zou een emotionele prijs ontvangen. Fanatiek aan de slag dus! We deden de speurtocht in tegenovergestelde richting, dus halverwege kwamen we elkaar tegen. Ik heb iedereen verbaasd met mijn fanatisme, ik geloof dat niemand mij ooit zo hard heeft zien rennen, haha… maar ik heb gewonnen. De prijs? Een weekendje Wenen!!! maar dan in de vorm van een zak uien, haha. Zo kan Serge er toch van meegenieten…
We hebben een fantastische dag gehad om nooit meer te vergeten! Bedankt lieve mensen!!!